ده نکته طلایی برای یافتن ماهی‌ در آب

هميشه با ديدن نقاط مختلف رود با خود فكر می‌كنيد قزل آلاها كجا می‌توانند باشند. هر چه زمان بيشتری به شناخت رودها، جريان‌ها و عادت‌های قزل آلاها اختصاص دهيد در صيد ماهی به موفقيت بيشتری می‌رسيد. از آن مهم‌تر، هر چه تمركزتان بر ويژگی‌ها خاص یک رود بيشتر باشد می‌توانيد ماهيگير بهتری باشيد و اگر بتوانيد ماهی را پيش از پرتاب ببينيد شانستان تا حد قابل توجهی افزايش می‌يابد. براي ديدن قزل آلاها و يافتن محل استقرار آنها لازم نيست سوپرمن باشيد یا هميشه هويج بخوريد. با توجه به اين نكات می‌توانيد در اين كار موفق شوید.

ده نکته طلایی

1. راز يافتن ماهی‌ها در اين نهفته است كه بدانيد كجا را بايد نگاه كنيد. ساده به نظر می‌رسد، ولی در عمل اين طور نيست. مثلا وقتی من يك run را بررسی می‌كنم می‌دانم در چنين جاهایی قزل آلاها در seam ها (باريكه‌ها / شيارهای در جريان، مثلا در دو طرف يک سنگ كه معمولا يک pocket water در كنار آنها قرار دارد)، در جريان‌های آرام كنار سنگ‌ها، چاله‌های آبی، در كنار سواحل تو رفته و غيره استقرار می‌يابند. بنابراين برای پيدا كردن ماهی‌ها روی اين مكان‌ها متمركز می‌شوم. بهتر است محلی كه زير نظر می‌گيريد كوچک باشد و هر بار روی يک بخش تمركز كنيد. اگر در يک بخش چيزی پيدا نشد بخش بعدی را زير نظر بگيريد.

Runها یا Glideها آب‌هایی عمیق‌تر (با عمق دو تا سه متر) هستند وغالبا پس از ریفل‌ها واقع شده‌اند. سطح آب ران‌ها نسبت به آب پرتلاطم ریفل‌ها، صاف‌تر و آرام‌تر است و به یک آبگیر ختم می‌شود. پهنای ران می‌تواند چند متر و در رودهای بزرگ چند ده متر باشد.

2. از تابش خورشيد به نفع خود استفاده كنيد. با نگاه به تشعشعات خورشيد ديدتان ضعيف می‌شود. در وضعيتی قرار بگيريد كه خورشيد پشت سرتان باشد. در اين صورت خورشيد حالتی مثل نورافكن روی آب ايجاد می‌كند و ماهی‌ها را بهتر در آب می‌بينيد. هر گاه بدنتان نسبت به منبع نور در وضعيت مناسبی قرار گيرد ماهی‌های بيشتری می‌توانيد ببينيد.

3. در آب به دنبال چيزهایی باشيد كه به راحتی ديده نمی‌شوند: هر بازتاب، شكل يا سايه‌ای كه می‌تواند نشان از ماهی داشته باشد. چيزهایی كه مشخص هستند می‌توانند گمراهتان كنند. يادتان باشد هميشه قرار نيست ماهی را به طور كامل ببينيد. ديدن دم يا بينی ماهی كافی است تا مسير پرتاب شما را معين كند. 

4 – سعی كنيد به چيزی به غير از ماهی توجه نكنيد. هر چه سريع‌تر بر عواملی كه حواستان را پرت می‌كنند (مثل باد، امواج كوچک و بزرگ، شاخه‌های در آب افتاده و پرندگان و سايه‌های آنها) فائق آييد، زودتر می‌توانيد محل تغذيه و استقرار ماهی‌ها را بيابيد و محل پرتاب را معين كنيد. در عين حال، وقتی بدانيد در يک محل ماهی نيست، وقتتان را در آن محل تلف نمی‌كنيد.

5 – بگذاريد آب هدايتتان كند. در محيط آب شور، آب‌هایی كه به خاطر فعاليت ماهی‌ها مطلاتم می‌شوند به راحتی محل ماهی‌ها را لو می‌دهند. با ديدن كوچک‍‌‌ترين حركت در یک قسمت آب، آن را زير نظر بگيريد. برق ماهی‌ها در زير سطح و دم‌هایی كه از آب بيرون می‌زنند محل آنها را مشخص می‌كنند.

6 – به جای اين كه روی فقط روی سطح يا عمق متمركز شويد، ستون آب (كل آب، از بالا تا پايين) را زير نظر بگيريد. در اين صورت می‌توانيد حركات و تغييرات كوچک در رنگ‌ها كه نشان از ماهی دارند را بهتر ببينيد. 

7 – اگر با مراجعه به محل ماهيگيری ماهی‌ها را در حال تغذيه ديديد، از بررسی محيط آبی غافل نشويد. بهتر است هدف خود را بيابيد و بعد دست به كار شويد. نه اين كه بي هدف پشه‌ها را در در اطراف ماهی‌ها پرتاب كنيد و شانستان را از دست دهيد. بعضی از قزل آلاها باهوش ترند و صيد آنها دشوارتر است. قزل آلاهای بزرگ‌تر و با تجربه‌تر، بر خلاف قزل آلاهای كوچک‌‍تر كه جانشان را برای غذا به خطر می‌اندازند، اغلب عقب می‌ايستند و منتظر غذا می‌شوند كه به سمتشان بيايد. برای صيد اين ماهی‌های بزرگ بايد با برنامه ريزی و پرتاب‌های دقيق عمل كنيد.

8 – برای داشتن ديد بهتر بايد نقطه مناسبی را بيابيد. نقاطی كه از آب مرتفع‌تر هستند، مثل ساحل‌های بلند و پل‌ها برا‌ی اين كار مناسب‌اند. بهتر است كمی از رود فاصله داشته باشيد و طوری نايستيد كه ماهی‌ها شما را ببينند. هر چه شيب ديد شما نسبت به آب بيشتر باشد تشعشعات روی آب كمتر مانع ديدتان می‌شود. آهسته و به صورت خميده، و حتی الامكان از پشت گياهان و درختان حركت كنيد تا از ديد ماهی دور بمانيد. پس از يافتن ماهی از نقطه مرتفع، به كناره آب و نقطه‌ای مناسب برای پرتاب بازگرديد و پيش از پرتاب خم شويد يا زانو بزنيد تا در بيرون آب پديدار نباشيد. وقتی حركت می‌كنيد نوک چوب رو به پشت سرتان باشد تا ماهی چوب را نبيند. رنگ لباس بهتر است طوسی-سبز، زيتونی يا استتاری باشد.

9 – هميشه بايد در حين جستجو برای ماهی، ويژگی‌های محل و اشيای درون آب را نشان كنيد و در ذهن خود يک قالب از محل ماهيگيری شكل دهيد. ويژگی نقاط مختلف را در ذهن خود حفظ كنيد و هر تغييری در اين قالب روی داد (تغيير رنگ، سايه يا حركت)، بدانيد كه نشانه‌ای از ماهی پيدا كرده‌ايد. ماهی‌ها برای امنيت و اختفا به اشيای درون آب وابسته‌اند. در عين حال، سايه‌های اشيا مثل ابرهای سياه به شما در يافتن ماهی كمک می‌كنند و می‌توانيد نشانه‌های ماهی‌ها را در پس اين سايه‌ها بهتر ببينيد.

10 – عينک‌های پلاريزه را فراموش نكنيد، چون برای يافتن ماهی‌ها در آب ضروری‌اند. فريم‌ها و لنزهای مختلف مزايای مختلفی دارند. مثلا، در روزهای روشن و آفتابی، لنزهای كهربایی يا مسی و در روزهای ابری لنزهای زرد رنگ بهتر عمل می‌كنند. در عين حال مدلی كه انتخاب می‌كنيد بايد راحت باشد و در حين ماهيگيری سنگينی آن را احساس نكنيد، به طوری كه عينک به جزئی از بدنتان تبديل شود. رنگ لنزی كه انتخاب می‌كنيد بايد بيشترين كنتراست را با اشيا‌ی درون آب ايجاد كند. داشتن كلاه لبه دار ماهيگيری هم از برخورد اشعه اضافی با سطح عينک جلوگيری و ديد را بهتر می‌كند.