ماهیگیری با نیمف به روش دیداری

ماهیگیری با نیمف همیشه یکی از بهترین روش‌ها برای صید قزل آلاست، اما گاهی هم به شانس وابسته است. همه ماهیگیران لذت صید قزل آلا با درای فلای را چشیده‌اند و هیجان زمانی که ماهی، پشه را از سطح آب می‌قاپد را تجربه کرده‌اند. ماهیگیری با نیمف به روش دیداری معادل همان سبک ماهیگیری با درای فلای است، با این تفاوت که پشه‌ی شما به جای روآبی بودن زیرآبی است و می‌تواند به همان اندازه هیجان انگیز باشد. این روش در شرایط و زمان‌های مختلفی قابل استفاده است و موفقیت شما در ماهیگیری را افزایش می‌دهد. از آن جایی که از روش دیداری استفاده می‌کنید و ماهی مورد نظر را می‌بینید، شانس بیشتری برای صید ماهی‌های بزرگ دارید.
مهم ترین چیز در ماهیگیری با نیمف در این روش، تکنیک نقطه چین است. با استفاده از این تکنیک، می‌توانید پشه را به طور طبیعی در مسیر تغذیه ماهی قرار دهید و توجه خود را روی ماهی متمرکز کنید. تکنیک نقطه چین، در مورد درای فلای و استریمر هم به کار می‌آید.

چگونه ماهی را پیدا کنیم؟

زمان ایده آل برای ماهیگیری دیداری وقتی است که می‌توانید ماهی را به خوبی ببینید و رفتار و حرکاتش را بررسی کنید. بعضی ماهیگیران توجه‌شان را به دیدن شکل کامل ماهی معطوف می‌کنند و در یافتن آن موفق نمی‌شوند، در حالی که قزل آلاها حالت استتار دارند و اکثر اوقات می‌توانید سایه آنها را درکف آب، پیش از یافتن خود ماهی ببینید. پس باید به دنبال سایه‌ها و نقاط تاریک در بسترهای روشن رودخانه باشید.
درخشش دهان ماهی‌ها در حال تغذیه و حرکات دم آنها می‌تواند مکانشان را لو بدهد. بعد از پیدا کردن این نشانه‌ها، سعی کنید آن محل را زیر نظر بگیرید تا مطمئن شوید چیزی که دیده‌اید ماهی است و نه چیز دیگر. قزل آلاها در هنگام تغذیه به این طرف و آن طرف و یا در ستون عمودی آب بالا و پایین می‌روند. اگر چیزی که دیده‌اید بی حرکت است مسلما ماهی در حال تغذیه نیست. اگر به جای ماهی، تکه‌ای سنگ، شاخه، علف یا چیزی دیگری بود به جستجوی خود ادامه دهید.
تعیین خط دید یکی از مهم‌ترین جنبه‌های یافتن ماهی است. خط دید با محدوده دید متفاوت است. محدوده دید فقط تصویری از یک بخش رود در اختیار شما می‌گذارد. اما خط دید به مسیری که انتخاب می‌کنید مربوط می‌شود و با استفاده از آن قادر خواهید بود بخش بزرگی از رود را در حال حرکت بررسی کنید.
وقتی در کنار ساحل می‌ایستید، در نور عادی پهنای خط دید ممکن است یک تا سه متر و به فاصله یک و نیم متر در مقابلتان را پوشش دهید. در هر طرف رود بایستید پهن‌ترین و واضح‌ترین خط دید را خوهید داشت. میزان وجود ابرها، جهت خورشید، درختان و صخره‌هایی که روی رود سایه می‌اندازند و گاهی هم وزش باد و سرعت جریان روی محل و زاویه قرارگیری شما تاثیرگذار هستند.
برای جستجوی رود و یافتن ماهی‌ها در حالی که از کنار ساحل به سمت بالای رود حرکت می‌کنید از خط دید خود بهره بگیرید. با این روش از پشت به ماهی نزدیک می‌شوید و آنها را نمی‌ترسانید. اگر مجبورید به خاطر شرایط خط دید را در جهت پایین رود تنظیم کنید، آهسته راه بروید و سعی کنید بدن خود را کمی خم کنید تا ماهی‌ها شما را نبینند. اگر محل ماهی نسبت به محل استقرار شما در پایین جریان بود محل را به خاطر بسپارید و طوری بایستید که در مقابل ساحل رو به رو یا کمی متمایل به پایین جریان باشید. اگر در حین تغییر موقعیت محل ماهی را گم کنید پیدا کردن آن دشوار خواهد بود. ممکن است در همان حالی که دارید محل خود را تغییر می‌دهید ماهی هم جایش را عوض کند.

تکنیک نقطه چین در ماهیگیری با نیمف

بعد از یافتن ماهی جریان را در مسیری که به ماهی می‌رسد زیر نظر بگیرید. بعد یک خط چین را بین محل ماهی و نیم تا یک و نیم متر بالاتر از آن متصور شوید. این محلی است که باید پشه را پرتاب کنید. پشه باید در محدوده بالایی که تعیین کرده‌اید فرود بیاید و در آب پایین برود تا به محل تغذیه ماهی برسد. از آنجایی که مسیر حرکت غذا به سمت ماهی تحت تاثیر جریان قرار دارد، ممکن است خط چین شما صاف نباشد.
فاصله بین ماهی و محل فرود آمدن پشه، به عمق قرار گرفتن ماهی و سرعت جریان بستگی دارد. در آب‌های کم عمق، فاصله بین قزل آلا و محل پرتاب به اندازه نیم تا یک متر است، چون برای پایین رفتن پشه به اندازه‌ای که به محل استقرار ماهی برسد زمان کمتری صرف می‌شود. اما در آب‌های عمیق یا تند نقطه چین بلندتر خواهد بود، چون زمان بیشتری برای پایین رفتن پشه لازم است.
بعد از تجسم نقطه چین و تعیین محل فرود آمدن پشه، زاویه خود را طوری تنظیم کنید که نسبت به محل قزل آلا مستقیم یا کمی رو به پایین جریان قرار بگیرید. نخ کافی از چرخ باز کنید تا پشه را به قزل آلا برسانید و در پشت ماهی چند پرتاب آزمایشی انجام دهید تا مسافت پرتاب را تعیین کنید. اگر پشه نسبت به محلی که تعیین کرده‌اید دورتر فرود بیاید لیدر و تیپت زودتر از پشه به ماهی می‌رسند و ممکن است موجب گریز ماهی شوند. اگر پرتاب کوتاه باشد پشه از محل تغذیه ماهی می‌گذرد، ولی می‌توانید بعد از حرکت پشه به سمت پایین جریان پرتاب دیگر و بلندتری انجام دهید.

وقتی پشه را به محل تعیین شده پرتاب می‌کنید، لیدر باید همراه با پشه دریک مسیر مستقیم باشد. وقتی نخ را اصلاح می‌کنید نخ و لیدر به سمت بالای جریان متمایل می‌شوند و پشه می‌تواند همراه با جریان با حرکتی طبیعی به ماهی برسد. برای اصلاح نخ کافیست بعد از پرتاب، در همان حالی که با لیدر و پشه در مسیر مستقیم قرار دارید، با تکان نخ به سمت راست (بالای جریان) جای آن را عوض کنید (مطابق شکل بالا). با این کار اولین چیزی که ماهی می‌بیند پشه است و نخ و لیدر یا سرب‌هایی که به لیدر بسته‌اید زودتر از پشه به ماهی نمی‌رسند.
بعد از پرتاب و اصلاح نخ به سمت بالای جریان، توجه خود را روی ماهی، نخ و نشانگر (در صورت استفاده از نشانگر) متمرکز کنید. البته بیشتر توجهتان باید به ماهی باشد. گاهی ماهی با شدت به پشه حمله می‌کند. گاهی هم نوک‌های ماهی نامحسوس است، به خصوص وقتی پشه کوچم باشد و دقیقا در محل تغذیه ماهی قرار گیرد. در این حالت درخشش ماهی یا یک حرکت کوچک رو به بالا یا پایین می‌تواند شما را از این که ماهی پشه را گرفته آگاه کند. اگر ماهی به پشه عکس العملی نشان نداد اجازه دهید پشه همچنان همراه با جریان پایین برود و قبل از این که نخ را برای پرتاب مجدد بلند کنید به اندازه حداقل نیم یا یک متر از ماهی رد شده باشد.

نحوه قرار گرفتن چوب در ماهیگیری با نیمف

نحوه قرارگیری چوب بعد از انجام پرتاب و اصلاح نخ اهمیت بالایی دارد. در اکثر شرایط باید چوبتان را در یک سطح افقی یا نزدیک به حالت عمود نگه دارید تا پشه با حالتی طبیعی به ماهی برسد.
در آب‌های کم عمق و جاهایی که بین شما و ماهی جریان یکنواخت است، قرار گرفتن چوب در سطح افقی بهترین حالت است.
ماهی‌ها در آب‌های کم عمق معمولا نسبت به حرکات غیرعادی، سایه و بازتاب نور از بالا حساس تر هستند. به همین دلیل، وقتی چوب را پایین نگه می‌دارید احتمال ترسیدن آنها کمتر می‌شوند.
وقتی چوب در ارتقاع پایینی قرار دارد، وقتی ماهی نوک بزند، چوب باید در هنگام بلند کردن فاصله بیشتری را طی کند و شوک‌هایی که به چوب می‌دهید باید سریع‌تر و قوی‌تر باشند. در آب‌های عمیق و آب‌هایی که جریان‌های متنوعی دارند، بالا نگه داشتن چوب در حالت نسبت به عمود موثرتر است.
ماهی‌ها در آب‌های عمیق احتیاط کمتری به خرج می‌دهند و احتمال این که از چوب بترسند پایین‌تر است. نگه داشتن چوب در حالت نسبتا عمود باعث می‌شود مقدار بیشتری از نخ از سطح آب جدا باشد و جریان نتواند باعث کشیده شدن نخ شود. در عین حال ارتباط خوبی را با پشه حفظ می‌کنید. وقتی نخ را پرتاب می‌کنید ممکن است چوب در ارتفاع پایینی قرار گیرد ولی وقتی پشه دارد همراه جریان به سمت پایین جریان و محل استقرار ماهی می‌رود، باید نوک چوب را بلند کنید تا آن مقدار نخ اضافی که در آب است صاف و در عین حال نخ از روی آب بلند شود. در این حالت، فقط لیدر و نشانگر با آب تماس دارند. به همین دلیل لیدر و تیپت به خاطر ضخامت کمشان بدون این که توسط نخ و جریان کشیده شوند به سرعت در آّب پایین بروند بالا نگه داشتن چوب برای جاهایی که جریان متغیر وجود دارد. مثل اطراف سنگ‌ها، محل تلاقی جریان تند و آرام و قسمت پایین ریفل‌ها مناسب است.

وقتی نوک چوب بالاست، در حالی که پشه دارد سریعا به سمت پایین جریان می‌رود، نخ در جریان آرام قرار نمی‌گیرد. به همین دلیل لیدر و نشانگر در طول مسیر سرعت یکنواختی را طی می‎‌‌کنند و از کشیده شدن نخ توسط جریان جلوگیری می‌شود. بالا بودن چوب باعث می‌شود نوک‌های ماهی را راحت‌تر تشخیص دهید و با حرکت چوب به طرفین به نخ شوک بدهید تا قلاب در گوشه دهان ماهی گیر کند. چوب چه رو به پایین باشد چه رو به بالا، جهت آن را باید به سمت پشه متمایل کنید. اگر چوب و پشه در یک راستا نباشند، در نخ شکم ایجاد می‌شود و پشه نمی‌تواند با حالتی طبیعی در آب حرکت کند. در عین حال شوک دادن به نخ دشوار خواهد بود.
در اوقاتی که قزل آلاها برای گرفتن درای فلای به سطح آب نمی‌آیند، ماهیگیری با نیمف به روش دیداری می‌تواند بسیار لذت بخش باشد. مشاهده قزل آلاها در حال تغدیه از غذاهای زیر سطح، علاوه بر به ارمغان آوردن ماهی‌های خوب، دانش شما در مورد جنبه‌های مختلف ماهیگیری با پشه را بالا می‌برد.